woensdag 29 januari 2020

AAN Adventgemeente Arnhem


Arnhem, 29 januari 2020

AAN de Adventgemeente Arnhem

Van harte gefeliciteerd met het 95-jarig bestaan van de Adventgemeente Arnhem.

Na drie bijna ongelukken en vier keer te zijn omgevallen met mijn fiets, besef ik dat ik een gevaar voor mijn medeweggebruikers ben geworden. Ik wil voor het brengen en halen naar en van de Parkstraat 46 niet afhankelijk zijn van mijn kinderen of ten laste van geestverwanten komen. Daarbij kan ik nauwelijks meer de liedjes van het scherm lezen en de preek verstaan, mede door het overbodig gebruik van de microfoon. Daarom heb ik het besluit genomen de samenkomsten niet langer te bezoeken.
Dus zullen jullie het a.s. Sabbat zonder mijn taarten moeten doen....

Ik dank alle deelnemers, al of niet met een functie, dat ik aan de bijeenkomsten mocht deelnemen. De Arnhemse Adventgemeente is een fijne gemeenschap met veel verdraagzaamheid en openheid. De jongeren wil ik zeggen: blijf trouw aan de gemeente.
Mijn gezondheid is prima. De dokter belde dat ik mij niet bezorgd hoefde te maken voor het herhalen van het jaarlijkse onderzoek. Hij verwachtte dat hij wegens mijn leeftijd dat onderzoek door SHO (landelijk onafhankelijk onderzoek) laat uitoeren om medicatie te kunnen aanpassen indien er bijvoorbeeld ouderdomssuiker wordt vastgesteld.

Mocht iemand belangstelling hebben voor mijn schrijverij, waarop wat geschiedenis over de Arnhemse Adventgemeente staat, dan is dat te vinden op mijn website www.pietschreuder.blogger.nl. Mailtjes beantwoord ik altijd zolang mijn lichaam en geest het toelaten. Mijn wereld wordt kleiner en ik kom tijd tekort voor wat ik allemaal nog doen moet. Dus geen vrees voor eenzaamheid, vooral niet dankzij mijn kinderen, die meermalen per dag bellen of langs komen. Verdriet en geluk hielden mijn leven in evenwicht. Dat wens ik speciaal onze zieken en zwakken toe, mijn relaties en alle mensen en dieren.

Nogmaals: veel dank voor jullie getoonde vriendschap. Misschien zien we elkaar nog eens. Zo niet hier, dan bij Jezus’ komst.
Denk af en toe eens aan Kees Schreuder en Geertje van Dalen, die ik altijd als mijn ouders naast God en Jezus heb geƫerd. Zij hebben tijdens het ontstaan van de gemeente veel strijd en armoede moeten doorstaan, maar het geloof behouden.

Hartelijke gegroet door jullie geestverwant

Piet Schreuder
p.schreuder2@upcmail.nl