HOE LAAT IS
HET?
Angst een slechte
raadgever? Nou, vergeet het maar. Je moest ze de kost eens geven die gedreven
door angst zich tot een hogere macht wendden om het onheil te keren. Het waren
heus niet alleen Adventisten die een berg beklommen om de Verlosser van al die door
ervaring en al of niet Bijbelse voorspellingen van ellende tegemoet te gaan
teneinde, hoe ook, met Hem in een gelukkige toestand te geraken.
Dat was van het begin van
het menselijk denken al zo. Wee de gerusten in Sion die zich veilig wanen ieder
onder zijn eigen vijgenboom. Waarschuwingen van die aard genoeg om die niet in
de wind te slaan.
Mensen die de keuze
maakten een macht als Jahweh, schepper van het bewoonbaar maken van de planeet
aarde en onderhouder van het heelal te erkennen en in zijn plan geloofden het
kwaad te vernietigen en het goede te herstellen, vonden daar enige vrede bij,
ondanks dat de gevolgen van het kwaad nog voelbaar en zichtbaar is. Zij willen
dolgraag anderen in die vrede laten delen en zijn daarin tot op zekere hoogte
geslaagd. De tijd dringt nu zo erg, dat velen van hen zien dat hun boodschap,
die over heel de wereld verspreid moet zijn alvorens die Verlosser komt, niet de
meerderheid van de bevolking bereikt. Voor hen een reden niet meer mee te doen.
Dan zijn zij net als die anderen ziende blind en horende doof.
Geen nood. Er zijn teksten die zeggen dat tegen het einde Jahweh zijn geest over alle mensen zal uitgieten. En als de mensen nu geen geloof hechten aan Zijn beloften, dan zullen zij wel moeten. Want zij die geen ingang voldoende vonden voor hun aankondiging, hoeven niet meer op “geloof”, dat vereiste argumenten ontbeert, te steunen. Nee, zij worden afdoende door de “wetenschap” bevestigd met onweerlegbare bewijzen uit de praktijk.
De laatste jaren maken
regeringsleiders zich in toenemende mate ernstige zorgen over de
bevindingen van geleerden, die het verloop van het klimaat volgen. In het
poolgebied zie je stukken ijs ter grote van Nederland op de televisie met de
regelmaat van de klok in zee vallen die de zeespiegel doen stijgen, waardoor de
rivieren steeds moeilijker hun water kwijt kunnen. Bossen in Alaska, Canada en
Siberië, die nooit branden hebben gekend, staan in brand. Blussen helpt ten
dele, want het vuur woekert ondergronds voort om ergens anders weer uit te
breken. Oorzaak: droogte.
Boeren in Nederland klagen
steen en been over mislukte oogsten.
Klimatologen, weervoorspellers
en andere wetenschappers kwamen de één na de ander, soms zelfs met twee
tegelijk vertellen dat mensen die nu 30 jaar of jonger waren en degenen die nog geboren moesten worden, binnen
50 jaar met een wereldklimaat van constante 40 graden te maken zullen hebben. Ik
heb geen reden om aan de oprechtheid van Elga van Leur en Gerrit Hiemstra, die
deze toestanden bevestigen, te twijfelen. En zelfs kwam de dag voordat ik dit
schreef een psychiater bij Jinek aanschuiven wegens zijn boek: “Het is goed
ongelukkig te zijn”. (als ik de titel goed onthield). In de laatste preken die
ik in de kerk beluisterde, kwamen onderwerpen als het nut van verdriet, stress,
verwardheid, gestoorden, enzovoort, aan de orde.
Natuurkundigen als Einstein en Stephen Hawking, waar velen zich als realisten aan optrekken, relativeerden hun bevindingen al met de uitspraken: “Ik hoop maar dat God bestaat”. Mensen die nog verkiezen ziende blind en horende doof voor dit alles te zijn, doen zichzelf te kort omdat zij geen hoop voor zichzelf en anderen van verleden, heden en toekomst hebben. Je hoeft geen doemdenker te zijn om dit te verkondigen. Het is wel zo, dat de waarheid verzwijgen volgens mij gelijk staat aan liegen. Ik probeer beide kanten van de huidige berichtgevingen tegen elkaar af te wegen in de hoop voldoende in evenwicht te geraken. Dat lijkt me realistisch. “Doorzoek uzelven nauw, opdat gij het eeuwige leven hebbe”.
