donderdag 5 april 2018

Advent progressief?


Advent progressief?

Naast mij ligt het Kerkelijk Handboek van het Kerkgenootschap der Zevende-dags Adventisten, uitgegeven in Nederland in 2008, een vertaling van het Amerikaans origineel uit 2005. Voorin staat o.a. dat over het algemeen hij en zijn gebruikt worden waar/zij en zijn/haar wordt bedoeld. Na elk congres van de Generale Conferentie wordt er een nieuwe, herziene uitgave van het Kerkelijk Handboek gepubliceerd. De meest recente versie wordt aanbevolen. In hoofdstuk 3 staat dat een herziening van deze punten verwacht mag worden tijdens zo’n conferentie, als de heilige Geest de kerk tot een beter verstaan van de Bijbel wordt geleid of betere woorden vindt om de leer van Gods heilig Woord uit te drukken.

Deze woorden geven mij de moed het volgende te schrijven.

Zijn wij kritiekloos? 
Is het heus zo moeilijk om leerstellingen van je eigen kerk onder ogen te kunnen en durven zien? In deze tijd waarin de woorden “Fakenieuws” en “Nepnieuws” opgeld doen, willen wij immers de blijde boodschap, het evangelie, zonder mankeren geloofwaardig aan de wereld bekend maken? Tegelijk willen wij de kracht van de eenheid niet ondergraven. Er zijn echter vele christelijke groepen die zich er op voorstaan, de juiste uitleg van alle bijbelteksten te bezitten. Ook zij zeggen door de Heilige Geest gedreven te zijn.

Het nieuws wordt beheerst door het onderkennen en ontmaskeren van allerlei complottheorieën. Grote belangen zijn er bij het veroveren van de macht over de mensheid, zowel door gebieds-uitbreiding van landen als propaganda voor godsdiensten, politieke partijprogramma’s en andere levens-beschouwingen. In alle geschiedenis boeken is dat schering en inslag.

Troost u: lees het oudste boek, de Bijbel: die belangen en het elkaar bestrijden zijn er helaas altijd geweest. En ook in de Bijbel bleken die pogingen tot beïnvloeding niet zachtzinnig toe te gaan….

Nieuwe inzichten?
De nieuwe president van de Adventkerk, Wilson, riep bij zijn aantreden de Adventisten op “terug te keren tot de oude paden”. Daarmee erkende hij, dat velen in de kerk over sommige (niet alle!) leerstellingen, andere inzichten hadden gekregen. Die noemde hij fataal voor het bestaan van de Adventkerk. De stellingen werden ruim 150 jaar geleden door Miller opgesteld en door velen en de zichzelf en anderen benoemde profetes Ellen White bevestigd. Toen noemden zij zich ‘Adventisten’. Ruim 10 jaar later hoorden zij van de reeds langer bestaande ‘Zevende-dag Baptisten’ dat de zevende dag (de zaterdag) de Sabbat van de Bijbel was, en namen die over. Toen veranderde de naam in ‘Zevende-dags Adventisten’. Wilson bedoelde met ‘de oude paden’ echter niet terugkeer tot het evangelie van Christus, maar terug tot de ‘leer van Miller’. Die uitspraak werd door velen betreurd en gezien als ontkenning van op het vorige congres vastgestelde ‘voortschrijdend inzicht’.
Geen wonder: met het toenemen van bijbelkennis, ook door professoren en theologen van de Adventkerk, werd vastgesteld, dat er meerdere fouten in de oorspronkelijke stellingen waren gemaakt. Dit betrof hoofdzakelijk de uitleg van de profetieën in het boek Daniël en hoofdstuk 14 van Openbaring.

Aantrekkelijk rekenen
De meeste ZDA-ers werden door de berekeningen van Miller 150 jaar lang juist door die leerpunten tot het Adventgeloof aangetrokken. Zij voelden zich veilig gesteund door de uitspraak van Wilson. Zij hadden echter nauwelijks kennis van de nieuwe inzichten. Zij beschouwden de mensen die deze nieuwe inzichten brachten, als rebelse scheurmakers, om niet erger te noemen. Heel wat inzichten zijn in die 150 jaren veranderd. Telkens was er discussie en kwamen er splitsingen in de kerk, die zich reformaties of zendingsgenootschappen noemden. Maar even vaak kwamen zij met die inzichten weer tot elkaar. Het verketteren van elkaar kwam steeds tot een einde bij nieuwe generaties. Ook nu hopen wij dit weer. Het lijkt er op dat deze botsingen tot Christus’ komst blijven bestaan. Het is immers noodzakelijk bevonden toe te nemen in kennis? Daniël 12:4 betrekt dit al op de eindtijd van de verdrukking in zijn tijd: “Velen zullen op zoek gaan en de kennis zal toenemen”. En Prediker 18 zegt dat dit niet zonder smart zal gaan….

De gestalte van God Jahweh
Ik waag het voor de zoveelste maal te wijzen op Genesis 1:27: “God schiep de mens als zijn evenbeeld”. 5:1: “God schiep de mens, zodanig dat hij leek op God”. 9:6: ”God heeft de mens als zijn evenbeeld gemaakt”.

De mens bestaat uit lichaam en geest. Dus heeft God ook een lichaam en geest. Die van God Jahweh achten wij allen ‘duurzaam, volmaakt en heilig’. Zijn geest kunnen wij dus niet anders noemen als 'heilige Geest. Hij gaf van die geest voldoende mee aan Jezus om diens missie te kunnen volbrengen: de aarde werd daarom (door) en voor Jezus gemaakt om daar het karakter van zijn Vader aan de mensen bekend te maken. De mensen werden op aarde besmet met kwade geest. Daarmee vernielt hij bewust en onbewust zijn leven en deze planeet. God gaf hen nu de mogelijkheid te kiezen tussen de heilige geest en de kwade geest. De Bijbel zegt dat God zijn geest geeft aan wie hij wil. Hij kent ons beter dan wij ons zelf kennen. Wij mensen blijken niet op eigen kracht deze aarde tot een duurzame (eindeloos) gelukkige verblijfplaats te maken.
Jezus toonde dat aan met zijn volmaakte leven, sterven en opstaan. Hij keerde terug tot zijn Vader Jahweh. Deze zei: “Kom aan mijn rechterhand zitten”. Twee personen communiceerden.

God zegt "IK"
Talloze teksten laten God Jahweh spreken als “Ik” de enige God. Alle anderen die zich God noemen worden in de Bijbel valse goden genoemd. God en Christus zijn de bedenker en uitvoerder van het verlossingsplan voor ons. Gods heilige geest is hun karakter en wij hopen dat karakter ook te krijgen, behoudens de almacht van God Jahweh.

Er is dus sprake van twee personen en een geest. Van drie personen is nergens sprake. De Adventkerk en Zevendedags-Baptistegemeente kunnen heel goed uitleggen dat de zondag als rustdag afkomstig is van de afgoden van Egypte en Babylon en overgenomen werd door de paus-keizer Constantijn tijdens het concilie te Nicea in 325. Zo goed kan en moet zij ook kunnen uitleggen dat de toen aanvaarde afgodische leer van “drie goden één god” een onjuiste leerstelling is. Het is de belangrijkste leerstelling van de Rooms Katholieke Kerk, nagevolgd door de Protestantse kerken  en helaas ook door de Sabbatvierende kerken. Zoek het zelf maar met de computer op. Andere benamingen zijn: Heilige Drievuldigheid en trinitaire.

Titel geen naam
Let op: Het woord 'god' is een titel en betekent 'macht'. Er zijn menigte goden, zo staat er. God Jahweh is de macht die wij aanbidden. De tien geboden maken niet zalig, alleen Jezus is de Verlosser. Hem navolgen doet ons streven Gods geboden te onderhouden. 

Vertalers vergisten zich
En wat te denken van de uitleg van 1 Johannes 3:5, 7, 8: “Er zijn dus drie getuigen in de hemel: de Vader, het Woord en de heilige Geest; en deze drie zijn één”? Och, kan je die tekst niet vinden? Dat klopt; in vroegere vertalingen stond die tekst reeds cursief of tussen haakjes met de voetnoot: ‘Later toegevoegd’. En in de laatste vertalingen ontbrak hij geheel. Men wil immers geen onzekerheden over dit onderwerp? Wij toch ook niet? De grondleggers van al die christelijke kerken en kerkjes bezitten immers niet de perfecte kennis van het woord van God? Jij en ik kunnen eenvoudig aantonen dat ook hier een bepaalde leerstelling in de meeste kerken berust op een onjuiste traditie wat een grote belediging voor onze Vader Jahweh is.

Dat vorige geestverwanten ook hun bemerkingen hierover hadden is aardig opgemerkt. Maar wat was hun conclusie? Ik ben heel belangstellend naar jouw mening over bovenstaande. Ik ben tenslotte ook niet perfect en kan het ook erg mis hebben. Een mening moet goed onderbouwd zijn. Ik deed mijn best. Jij?
Zo kan je overwegen of de liefdevolle, barmhartige God Jahweh het doel had de 'mens' met zijn tekorten te vernietigen, of dat Hij  met zijn (ons wereldvreemde) methode het kwaad verwijderde en de mens en overige heelalbewoners behield.